การก่อตัวของห่วงโซ่ฟอสซิลเผยให้เห็นพฤติกรรมของชุมชน
การค้นพบซากดึกดำบรรพ์อายุ 525 ล้านปีสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ซึ่งเป็นสัตว์ขาปล้องสายพันธุ์ใหม่แสดงให้เห็นว่าสัตว์เหล่านี้สร้างสายสัมพันธ์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่เป็นฟอสซิล นักวิทยาศาสตร์รายงานใน 10 ต.ค. วิทยาศาสตร์ สัตว์ขาปล้องเหล่านี้ ซึ่งเป็นกลุ่มที่ประกอบด้วยกุ้งมังกร ด้วง และทารันทูล่า ถูกพบในรูปแบบโซ่ที่แข็งแรงใน Chengjiang Lagerstätte ทางตอนใต้ของจีน ซึ่งเป็นขุมสมบัติของฟอสซิลที่มักถูกนำไปเปรียบเทียบกับ Burgess Shale ของแคนาดา ในรูปแบบห่วงโซ่ สัตว์แต่ละตัวหันหน้าไปทางเดียวกัน โดยหางของมันจับเข้ากับกระดองของแต่ละตัวที่อยู่ด้านหลัง ซากดึกดำบรรพ์ที่ไม่เหมือนใครนี้เป็นหลักฐานว่าสัตว์ขาปล้องเหล่านี้ไม่ได้ทำหน้าที่เป็นสิ่งมีชีวิตโดดเดี่ยว
ไนเจล ฮิวจ์ส นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ริเวอร์ไซด์ ให้ความเห็นว่าการค้นพบประเภทนี้ให้ฉากสแน็ปช็อตของชีวิต “ปกติ”
ผู้เขียนร่วม Derek Siveter จาก University of Oxford ในอังกฤษกล่าวว่า “จากฟอสซิลนับล้านๆ ตัว โอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์ที่เราสามารถระบุพฤติกรรมส่วนรวมได้นั้นค่อนข้างหายาก” เขาและเพื่อนร่วมงานพบโซ่ทั้งหมด 22 เส้นหรือบางส่วน แต่มีเพียงตัวอย่างเดียว
“เท่าที่ฉันรู้ พฤติกรรมของกลุ่มที่จัดแสดงโดยฟอสซิลเหล่านี้แทบไม่เป็นที่รู้จักในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังสมัยใหม่ และไม่เคยพบเห็นในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเลย” นักธรณีวิทยาแอนโธนี มาร์ตินแห่งมหาวิทยาลัยเอมอรีในแอตแลนตากล่าว
เป็นที่ทราบกันดีว่าสัตว์สมัยใหม่แสดงพฤติกรรมร่วมกัน Siveter ชี้ไปที่กุ้งก้ามกรามในทะเลแคริบเบียนที่สร้างรถไฟโดยที่เสาอากาศของกุ้งก้ามกรามตัวหนึ่งจับกระดองของตัวต่อไปในแถว การก่อตัวนี้เป็นความคิดที่ช่วยในการป้อนอาหาร ลอกคราบ หรืออพยพหลังเกิดพายุ แต่ไม่เหมือนรถไฟกุ้งก้ามกรามเหล่านี้ โซ่สัตว์ขาปล้องฟอสซิลเหล่านี้ ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยุค Cambrian ยุคแรก ดูเหมือนจะแทบจะแตกหักไม่ได้ สัตว์เหล่านี้แสดงสัญญาณของการบิด เลี้ยว งอ และเหลื่อม ทั้งหมดโดยไม่แยกออกจากกัน
จากการบิดและหมุนของโซ่ฟอสซิลเหล่านี้ Siveter และเพื่อนร่วมงานของเขาสันนิษฐานว่าโซ่อาจลอยอยู่ในมหาสมุทร Cambrian ต้น
แต่นักวิจัยก็ยังไม่รู้ว่าทำไมสัตว์ขาปล้องเหล่านี้ถึงเชื่อมโยงกัน
พฤติกรรมการกินเป็นเหตุผลที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ เนื่องจากปากของแต่ละคนมีหางของสัตว์ขาปล้องก่อนหน้าปิดอยู่ และไม่น่าเป็นไปได้ที่การถูกล่ามโซ่จะทำให้การสืบพันธุ์ง่ายขึ้น เนื่องจากเป็นที่ทราบกันว่าสัตว์ขาปล้องที่เป็นฟอสซิลประเภทอื่นๆ อพยพ นักวิทยาศาสตร์เดาได้ดีที่สุดว่าสายโซ่เหล่านี้อาจให้การปกป้องสมาชิกจากสัตว์กินเนื้อในขณะที่ต้องอพยพไปอีกนาน กล่าวคือ ความแข็งแกร่งของตัวเลข
“เมื่อคุณจัดการกับสัตว์อายุ 525 ล้านปี มันไม่เหมือนกับคณิตศาสตร์ที่ห้าบวกห้าเป็นสิบ มีการพูดคุยที่น่าสนใจมากมาย” Siveter อธิบาย
จุดประสงค์ของโซ่เหล่านี้เป็นสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์จะไขปริศนาเป็นเวลานาน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจน: สัตว์โบราณเหล่านี้ไม่ได้ทำเพียงลำพัง
“การค้นพบนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่ไม่ธรรมดาเกี่ยวกับวิวัฒนาการในช่วงต้นของพฤติกรรมกลุ่ม ซึ่งอาจเป็นตัวแทนของกลยุทธ์การสืบพันธุ์และการต่อต้านการล่าสัตว์” มาร์ตินกล่าว กล่าวโดยสรุป การค้นพบนี้น่าจะทำให้ทุกคนที่สนใจพฤติกรรมฟอสซิลกลับมาพิจารณาสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับพฤติกรรมกลุ่มใหม่อีกครั้ง”
รูขนาดใหญ่หลายรูที่ส่วนหลังของขากรรไกรล่างของซูนั้นถูกหุ้มด้วยกระดูกที่เรียบ หนาแน่น และหายเป็นปกติ Larson ตั้งข้อสังเกต ว่าหลุมที่คล้ายกันปรากฏขึ้นในผู้ใหญ่T. rex อื่น ๆ ทั้งหมด เขาอ้างว่าบาดแผลเหล่านี้เกิดจากการถูกสัตว์กัดต่อยเมื่อพวกมันต่อสู้กันเองเพื่อแย่งชิงอาหาร เพื่อนฝูง หรือดินแดน ในหลายกรณี รวมถึงซู รูบางรูจะตรงกับขนาดและระยะห่างของฟันในกรามบนของทีเร็กซ์ ผู้ใหญ่
Rega ซึ่งกล่าวถึงอาการบาดเจ็บของ Sue ในการนำเสนอแยกต่างหากในการประชุมซากดึกดำบรรพ์ มีปัญหากับการตีความของ Larson หลายประการ ตัวอย่างเช่น Rega ตั้งคำถามว่าข้อต่อเทียมในซี่โครงหักของ Sue เกิดจากเศษฟันหรือไม่ เธอตรวจสอบชิปนั้นแล้วและให้เหตุผลว่าเป็นเศษกระดูกที่ลอยได้อิสระซึ่งไม่สามารถรักษากลับเข้าที่และเสียชีวิตในเวลาต่อมา การวิเคราะห์ด้วยกล้องจุลทรรศน์ซึ่ง Rega กล่าวว่าอาจมีกำหนดในอนาคตอันใกล้นี้ควรยุติการอภิปรายนี้
การติดเชื้อที่ขาของซู แม้จะรุนแรงและยาวนาน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ไร้ความสามารถ เพราะไม่ส่งผลกระทบต่อกระดูกที่รับน้ำหนักหลักหรือการเคลื่อนไหวของข้อต่อใดๆ Rega โต้แย้ง “[บาดแผล] คงจะมีกลิ่นเหม็น ไม่สวย และเจ็บปวดอย่างแน่นอน” เธอกล่าวเสริม
รูที่รักษาให้หายดีที่ด้านหลังของขากรรไกรของซูอาจเกิดจากโรคต่างๆ เช่น การติดเชื้อ มะเร็ง หรือซีสต์ของกระดูก มากกว่าที่จะเป็นการโจมตี การวินิจฉัยที่เป็นไปได้มากที่สุดคือการติดเชื้อแบคทีเรียหรือเชื้อรา แม้ว่า Larson กล่าวว่าการติดเชื้อจะสร้างบริเวณที่เป็นรูพรุนของกระดูกรอบ ๆ รู แต่ Rega ก็ตอบโต้ว่าอาการป่วยดังกล่าวหากหายดีแล้วก็สามารถปล่อยให้หลุมมีขอบเรียบและหนาแน่นได้
การใช้ฟอสซิลในการศึกษาโรคทำให้เกิดข้อผิดพลาด Rega กล่าว โรคเรื้อรังบางชนิด เช่น การติดเชื้อทั่วไป ส่งผลให้เกิดร่องรอยที่ไม่ชัดเจนซึ่งทำให้นักวิทยาศาสตร์ไม่สามารถวินิจฉัยโรคได้อย่างเฉพาะเจาะจง นอกจากนี้ โรคบางชนิดยังปรากฏเฉพาะในเนื้อเยื่ออ่อนที่ไม่กลายเป็นฟอสซิลสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
