”สัตว์และมนุษย์นับถือซึ่งกันและกันในอ่าวแห่งความเข้าใจผิดซึ่งกันและกัน” ดังนั้น W. G. Sebald
ผู้ซึ่งฉันได้ยกมามากกว่าหนึ่งครั้งเมื่อเผชิญเว็บสล็อตหน้ากับภาพยนตร์อย่าง “One Lucky Elephant” ซึ่งง่ายพอที่จะสร้างความสุขให้กับเด็กและซับซ้อนพอที่จะทําให้นักปรัชญางุนงงงนี่คือเรื่องราวของฟลอร่าช้างแอฟริกาและเดวิดบอลดิงผู้ดําเนินคณะละครสัตว์เซนต์หลุยส์ ฟลอร่าผู้เป็นพยานว่าแม่ของเธอถูกฆ่าตายถูกส่งไปยังสหรัฐอเมริกาในวัยที่อ่อนโยนซึ่งหลังจากการฝึกอบรมและผูกพันกับ Balding เธอกลายเป็นนักแสดงดาวเด่นและชื่อของ Circus Flora คณะละครสัตว์วงแหวนวงเดียวนี้ถูกสร้างขึ้นเป็นผลงานที่ได้รับมอบหมายสําหรับเทศกาล Spoleto ปี 1986 ในชาร์ลสตัน S.C. และได้ดําเนินการเป็นประจําทุกปีในเซนต์หลุยส์ตั้งแต่ปี 1987
ฟลอร่าเป็นดาวของมันตั้งแต่แรก เราเห็นเธอแสดงอย่างกลมกลืนกับ Balding ชายผู้น่าเกรงขามซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เกิดมาเพื่อสวมเครื่องแบบของ ringmaster ฟลอร่ามีพรสวรรค์และเชื่อฟัง แต่เมื่อเธอมาถึงวัยรุ่นเธอผ่านช่วงเวลาที่ง่วงนอนง่วงนอนเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนและเริ่มแสดงความใจร้อนและอารมณ์
เธอไม่ได้ออกอาละวาดหรืออะไร แต่ Balding และภรรยาของเขาลอร่าตัดสินใจว่าเธอมาถึงจุดสิ้นสุดของอาชีพธุรกิจการแสดงของเธอและสมควรได้รับการเกษียณอายุที่น่ารื่นรมย์ “ช้างนําโชคตัวเดียว” ติดตามการค้นหาบ้านสําหรับฟลอร่าซึ่งเริ่มต้นในปี 2000 และกลายเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ บอตสวานาพื้นเมืองของเธอถูกตัดออกเนื่องจากปัญหาในท้องถิ่น ต่อมาเธออาศัยอยู่เป็นระยะเวลาสั้น ๆ ในสวนสัตว์ในไมอามี่และพิตต์สเบิร์กก่อนที่จะพบสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นบ้านถาวรที่เขตรักษาพันธุ์ช้างขนาดใหญ่ในรัฐเทนเนสซี
หัวล้านรักฟลอร่า เขาเชื่อว่าฟลอร่ารักเขา นั่นคือที่ที่มันซับซ้อน แรงจูงใจสําหรับพฤติกรรมของช้างไม่ได้
เข้าใจได้ง่ายเสมอไปข้ามอ่าวที่เซบาลด์อธิบาย แน่นอนว่าฟลอร่าคุ้นเคยกับหัวล้านที่ปฏิบัติต่อเธออย่างดีและเลี้ยงดูและดูแลเธออย่างเอื้อเฟื้อ เมื่อพวกเขาถูกแยกจากกันบางครั้งเธอก็แสดงความก้าวร้าวกับมนุษย์คนอื่น ๆ – ไม่ใช่ความผิดของเธอ Balding เชื่อและอาจเป็นพฤติกรรมที่ยั่วยุหรือไม่รู้ในส่วนของคนแปลกหน้าขดลวดคําถามขนาดใหญ่ใต้พื้นผิวของฟิล์ม เกิดอะไรขึ้นกับช้างที่ “ได้รับการฝึกฝน” โซ่เชือก prods และเครื่องมือการฝึกอบรมอื่น ๆ เป็นชนิดกับสิ่งมีชีวิตหรือไม่? ควรฝึกสัตว์ป่าในลักษณะดังกล่าวหรือไม่? (สัตว์เลี้ยงได้ฝึกตัวเองให้เป็นแขกของเราและรับประทานอาหารที่โต๊ะของเรา)
เจ้าของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เทนเนสซีเชื่อว่ามันจะเป็นการดีที่สุดสําหรับฟลอร่าที่จะแยกตัวกับหัวล้านและเรียนรู้ที่จะอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติกับช้างตัวอื่น ๆ นี่มันยากมากสําหรับหัวล้าน เขาและภรรยาพิจารณาฟลอร่าลูกสาวของพวกเขาและเขายังเปรียบเทียบการจากไปของเธอกับเด็กที่ไปโรงเรียน
ระหว่างทางเราได้รับความรู้ที่ดีเกี่ยวกับหัวล้านซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเป็นคนดีเท่านั้น ความรักของดาวิดที่มีต่อฟลอร่าเป็นเรื่องจริง ละครสัตว์ฟลอร่าดูเหมือนจะเป็นสถาบันที่ยอดเยี่ยมคณะละครสัตว์หนึ่งวงที่ยังคงแสดงอยู่ ฉันหวังว่าเราจะเห็นมันมากขึ้น แต่คําถามยังคงอยู่: มันฉลาดไหมที่จะนําช้างออกจากบ้านและฝึกให้เป็นนักแสดงละครสัตว์? ผมรู้สึกว่าฟลอร่ากับเดวิสเข้าใจคําถามนั้น ด้วยความไม่เข้าใจซึ่งกันและกันบัดดี้ (ไอร์ กรอสส์) กลางคนช่างฝันและตัวตลก และบ๊อบบี้ (แพทริค เดมพ์ซีย์) อายุน้อยที่สุด กบฏ จากนั้นเราแวบไปข้างหน้าถึงปี 1963
มาร์วินเพิ่งออกจากกองทัพอากาศ และได้กลับบ้านไปรับรถคูเป้ เดอ วิลล์ ปี 1954 และส่งให้ฟลอริด้า พ่อของเขา (อลันอาร์คิน) เห่าคําแนะนําลงในโทรศัพท์อย่างกระวนกระวาย – เขาต้องการให้รถมาถึงโดยไม่มีรอยขีดข่วน จากนั้นมันก็ค่อยๆพัฒนาว่าพี่น้องทั้งสามคนจะไปพร้อมกันในการเดินทางทําไมต้องทั้งสามคน? เพราะอาร์คินผู้ฉลาดหวังว่าในการเดินทางพวกเขาจะฝังขวานเรียนรู้ที่จะยอมรับความแตกต่างของกันและกันและเริ่มรักพี่น้องของพวกเขา แล้วทําไมอาร์คินถึงกังวลว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น? ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับหนังแบบนี้ ก็คือเมื่อตัวละครออกเสียงคําว่า “หมอ” เขาเป็นโรคที่น่ากลัวและมีชีวิตอยู่ได้เพียงเดือนเดียว
โครงสร้างของภาพยนตร์เป็นมาตรฐาน Road Picturese พื้นฐานที่มีตัวละครที่มีสีสันที่พบระหว่างทาง มีความโรแมนติก (ระหว่างบัดดี้และแอนนาเบ็ธกิชที่น่ารื่นรมย์) และการเผชิญหน้ากับช่างซ่อมรถยนต์เก่าที่มีฝีมือดี (เจมส์แกมมอนในการแสดงที่สนุกสนานที่สุดของภาพยนตร์) และการต่อสู้มากมายระหว่างพวกเขาและกับคนอื่น ๆ แต่ส่วนใหญ่สิ่งที่ฉันจําได้คือสเติร์นตะโกนที่ด้านบนของเสียงของเขา การต่อสู้ของครอบครัวน่าเบื่อหน่ายในภาพยนตร์เรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเรารู้ว่าพวกเขาจําเป็นต้องอุ่นเครื่องเพื่อการปรองดองในที่สุดสําหรับภาพถนน “Coupe de Ville” มีสไตล์การมองเห็นที่ไม่ได้รับการดลใจเป็นพิเศษ ภาพมีเพียงแค่การถ่ายภาพนักแสดงและสถานที่และพล็อตเพิ่มเติม ไม่มีความคิดใดที่จะทําให้พวกเขาน่าสนใจอย่างแท้จริง – เพื่อพัฒนากลยุทธ์ภาพสําหรับภาพยนตร์ และแม้แต่พื้นหลังก็สามารถใช้ความหลากหลายได้มากขึ้น เราไม่เข้าใจการเดินทางข้ามประเทศอย่างแท้จริง ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนสถานที่ทางใต้ที่แต่งกายด้วยป้ายถนนนอกรัฐฉันรู้ว่านี่เป็นหนังประเภทที่ผู้กํากับหลายคนรู้สึกว่าพวกเขาต้องออกจากระบบของพวกเขา แต่ฉันหวังว่าพวกเขาจะสามารถทําให้หายนะนั้นได้โดยการดูโคลนที่มีอยู่ของเรื่องนี้แทนที่จะเพิ่มหนึ่ง mเว็บสล็อต
