ชาวอาณานิคมอเมริกันยุคแรกอาจไม่มีไฟฟ้า ประปา หรือรถยนต์ แต่พวกเขาพบวิธีที่จะทำให้ชีวิตประจำวันง่ายขึ้นด้วยวัตถุเหล่านี้ผู้ตั้งถิ่นฐานเวอร์จิเนีย อาณานิคมอเมริกาเก็ตตี้อิมเมจ / MPI / สตริงเกอร์ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ใน13 อาณานิคม ดั้งเดิม มีชีวิตที่ลำบากกว่าชาวอเมริกันร่วมสมัย โดยไม่ได้รับผลประโยชน์จากสิ่งอำนวยความสะดวกสมัยใหม่ แต่ชาวอาณานิคมยังคงพบวิธีทำงานให้เสร็จ ทำตัวให้สบายขึ้นเล็กน้อย และแม้แต่หาความสนุก ตั้งแต่เครื่องมือทำฟาร์ม
เครื่องครัว ไปจนถึงของเล่น สิ่งของทั้ง 13 ชิ้นนี้เป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไป
ในบ้านในช่วงยุคอาณานิคมป้อมเจมส์ทาวน์ภาพ HULTON ARCHIVE / GETTY
ป้อมของผู้ตั้งต้นในเจมส์ทาวน์ถังดับเพลิงในสมัยก่อนหน่วยดับเพลิง ชุมชนทั้งหมดได้รับมอบหมายให้ดับไฟ มีบ้านไม่กี่หลังที่ไม่มีถังดับเพลิง ทำด้วยหนังหนาและวางไว้ข้างประตูหน้า ผู้คนเข้าแถวและส่งถังน้ำจากมือหนึ่งไปยังอีกมือหนึ่งเพื่อดับไฟ ถังเปล่าถูกส่งกลับมาตามสายเพื่อเติมเต็มอีกครั้ง
ตีลังกาเครื่องมือทำนาที่สำคัญนี้ประกอบด้วยไม้สองอัน ด้ามยาวและไม้สั้นที่เรียกว่าชิงช้าหรือรูด ต่อด้วยสายหนัง เชือก หรือโซ่สั้น ชาวนาในอาณานิคมใช้ไม้ตีแป้งหรือ “นวด” ข้าวสาลีและธัญพืชอื่นๆ เพื่อเอาเมล็ดพืชและเปลือกออก
ผู้ตั้งถิ่นฐานในเจมส์ทาวน์กินคนตายเพื่อเอาชีวิตรอด
เล่นวีดีโอ
เทียนไข Bayberry, Tallow และปลาวาฬ
ในสมัยก่อนไฟฟ้าเทียนเป็นอุปกรณ์ประจำบ้านในยุคอาณานิคม หลายคนทำเทียนด้วยตัวเองโดยการต้มผลเบอร์รี่จากต้นเบย์เบอร์รี่แล้วขูดขี้ผึ้งสีเขียวข้นออกจากด้านบน ชาวนาและนายพรานยังเก็บและเก็บไขมันจากสัตว์มาทำเทียนไข แต่เทียนที่สว่างที่สุดและยาวนานที่สุด (และแพงที่สุด) นั้นทำมาจากสเปิร์มมาเซติ ซึ่งเป็นวัสดุคล้ายขี้ผึ้งที่พบในหัวของวาฬสเปิร์ม
การ์ดขนสัตว์ชาวอาณานิคมส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าถึง
(หรือไม่สามารถจ่ายได้) ผ้าสำเร็จรูป ดังนั้นพวกเขาจึงทำขึ้นเอง ซึ่งมักทำจากขนแกะ ส่วนสำคัญของกระบวนการนี้คือการสางซึ่งเกี่ยวข้องกับการดึงเส้นใยขนสัตว์ไปมาระหว่างแผ่นสี่เหลี่ยมบางๆ สองแผ่น (การ์ด) ที่หุ้มด้วยฟันลวด สางขนที่พันกันออกและตรวจสอบให้แน่ใจว่าขนแกะทั้งหมดหันไปในทิศทางเดียวกัน ทำให้ง่ายต่อการปั่นด้าย
ฮอร์นบุ๊ค
แม้ว่าเด็กผู้ชายหลายคนเรียนรู้ที่จะอ่านและเขียนจากพ่อแม่หรือรัฐมนตรีท้องถิ่น และคนอื่นๆ จะได้รับการศึกษาที่เป็นทางการมากขึ้น แต่นั่นกลับไม่ถือว่าจำเป็นสำหรับเด็กผู้หญิง เด็กในยุคอาณานิคมหลายคนเรียนรู้ตัวอักษร ตัวเลข และพื้นฐานอื่นๆ (เช่น คำอธิษฐานของพระเจ้า) โดยใช้หนังสือเขาสัตว์แผ่นกระดาษที่ติดบนแผ่นไม้ หนัง หรือกระดูก และปิดด้วยเขาสัตว์โปร่งบาง
ตัวอย่าง
ไม่มีเด็กสาวผู้เติบโตมาอย่างดีในอเมริกายุคอาณานิคมที่จะขาดตัวอย่างของเธอ ซึ่งเป็นผ้าปักที่แพร่หลายซึ่งเธอได้ฝึกฝนทักษะพื้นฐานของงานเย็บปักถักร้อย ตัวอย่างมีตั้งแต่ตัวอักษรธรรมดาและตัวเลขไปจนถึงบทกวี บันทึกของครอบครัว และการบรรยายฉากทางศาสนาหรืออภิบาลอย่างละเอียด
วังวน
หากไม่มีของเล่นที่ผลิตขึ้นหรืออิเล็กทรอนิกส์ เด็กหลายคนก็เล่นเกมและของเล่นที่ทำจากวัสดุทั่วไปที่หาได้ในบ้าน กังหันลมเป็นของเล่นหมุนวนง่ายๆ ที่ทำจากแผ่นกลม (ทำจากกระดูก ดินเหนียว หรือแม้แต่กระดุมสำรอง) โดยมีเชือกร้อยเป็นเกลียวตรงกลาง ด้วยการดึงเชือกให้ตึงแล้วปล่อย เด็ก ๆ สามารถตั้งเสียงหมุนวนและเสียงหึ่งได้
ปอมแมนเดอร์
เคล็ดลับในการทำให้บ้านมีกลิ่นที่ดีนี้มีมาตั้งแต่สมัยยุโรปยุคกลาง ชื่อของมันมาจากภาษาฝรั่งเศสpomme d’ambreแปลว่า “แอปเปิ้ลอำพัน” ผลไม้หนึ่งชิ้น—โดยปกติจะเป็นส้ม—จะใส่กานพลูและถูด้วยน้ำมันและเครื่องเทศเพื่อให้มีกลิ่นหอมเป็นพิเศษ Pomanders มักถูกแขวน บนริบบิ้นและใช้เป็นของประดับตกแต่งโดยเฉพาะในช่วงวันหยุด
กระทะร้อน
บ้านในยุคอาณานิคมอาจหนาวเย็นอย่างไร้ความปราณีในฤดูหนาว ก่อนเข้านอน บางครั้งผู้คนจะอุ่นผ้าปูที่นอนด้วยการใส่ ถ่านหินลงใน กระทะโลหะทรงกลมใส่ลงบนเตียง และขยับไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผ้าปูที่นอนไหม้ เมื่อไม่ใช้งาน กระทะร้อนมักจะแขวนไว้ข้างเตาผิงในครัว
อเมริกาโคโลเนียลครัว
รูปภาพ BETTMANN เอกสารเก่า / GETTY
ภายในครัวโคโลเนียล
ห้องเก็บเกลือ
ที่โต๊ะอาหารค่ำในยุคอาณานิคมหลายแห่งห้องเก็บเกลือหรือ “เกลือตั้งพื้น” ทำหน้าที่เป็นจุดศูนย์กลาง ตามธรรมเนียมที่สืบทอดมาจากยุโรปยุคกลางห้องเก็บเกลือยังระบุสถานะของผู้รับประทานอาหารด้วย : ผู้ที่นั่ง “เหนือเกลือ” (ใกล้กับปลายโต๊ะที่เจ้าภาพและพนักงานต้อนรับนั่ง) คือแขกผู้มีเกียรติ เด็กและแขกที่มีความสำคัญน้อยกว่าจะนั่งตรงกลางหรือที่ปลายโต๊ะ หรือ “ใต้เกลือ”
Credit : สล็อตเว็บตรง
